[ 8 ] அறிவுத்தேன் [ ஒன்றின் உருவம் ]

ஒன்றே இருப்பது
உருவா கிருப்பது
ஒன்றின் உருவம்
என்பது எதுவது ?

ஒன்றின் உருவம் என்றால் என்ன ?

ஒன்றிலே உண்டாகி, அந்த ஒன்றே பலவாகி நிற்கின்றது. அவ்வாறு பலவாகி நிற்பவைகள் உண்டாகும் முன் ஒன்றாகவே இருந்தது என்பதையும், அரூபமே உருவங்கள் ஆகின்றது என்பதையும் நாம் முந்தைய விளக்கத்தில் கவனத்தில் கொண்டுள்ளோம்.

இருப்பது ஒன்று. அது எல்லாமாகி இருக்கின்றது. இப்பொழுது இப்பூமியில் ஒரே ஒரு மரம் மட்டும் இருப்பதாகக் கொள்வோம். அம்மரம் ஒரு விதையிலிருந்து உண்டாகி இருக்கும் என்றுதான் நாம் வழக்கமான அறிவுப்படி விளங்குவோம். ஆனாலும் பூமியில் வேறுப்பட்ட வெப்ப, குளிர், சுழற்சி, ஈர்ப்பு,  சூரியனிலிருந்து உள்ள தூரம், இவைகள் போன்றவைகள் இதற்கும் அப்பாற்பட்டவைகள் ஆன இக்காரணிகளின் ஒருங்கிணைப்பில் மரம் மற்றவைகள் சுயமாகவும் உண்டாகுகின்றன.

புதிதாக வேயப்பட்ட கீற்றுகள் கொண்டு கட்டப்பட்ட ஒரு வீட்டில் வெயில், மழை சுழற்சிக்குப்பின் கூரையிலிருந்து பூரான் கீழே விழும். பழைய சாக்கு அதனை மண்பானையைக் கொண்டு மூடி வக்க சில நாட்களுக்கு பின் தேள் உண்டாகும் என்பர். செத்த மீனிலிருந்து(கருவாடிலிருந்து) புழுக்கள் உண்டாகும். இவ்வாறும் உயிரினங்கள் தோன்றுகின்றன. பின் அவ்வாறு உண்டாகிய பல உயிரினங்கள் அவைகளில் பெரும்பாலானவைகள் காரணி இசைவுகள் இல்லாமல்/அமையாமல் தன் இனத்தை தானாகவும் உற்பத்தி செய்து கொள்கின்றன.

இப்பூமியில் ஒரே ஒரு மரம் மட்டும் இருப்பதாகக் கொண்டதை தொடருவோம். மரத்தையும் பூமியையும் பார்க்கும் போது மரமும், பூமியும் தெரிகின்றது. மரம் என்பது பூமிக்கு வேறு எங்கிருந்தோ வந்ததல்ல ! பூமியே மரமாக மாற்றம் கொள்கிறது. தாயின் வயிற்றில் (கர்ப்ப பையில்) உள்ள சதை பிண்டம் எப்படி கண், காது, கை, கால் போன்ற உறுப்புகளாக மாறுகின்றதோ அது போல் மரம் பூமியில் இருக்கின்றது.

பூமியோ திரவத்திலிருந்தும், திரவமோ காற்றிலிருந்தும், காற்றோ ஆகாயத்திலிருந்தும் உண்டாகியதை முன்பு பார்த்துள்ளோம். அதன்படி வெளி என்ற ஆகாயம் மரமுமாகின்றது.

பூமியின் உயிர் ஆற்றல் மரத்திலும், ஆகாயத்தின் உயிர் ஆற்றல் பூமியிலும் என்பதால் ஆகாயத்தின் உயிர் ஆற்றல் மரத்தில் இருந்து மரத்தை வளரச்செய்கிறது. ஆகாயத்தின் உயிர் அரூபம்.

அரூப உயிரென்றும் ஆகாயமென்றும் அன்று. ஆகாயமே அரூப உயிர். அரூப உயிரே ஆகாயம். அரூப உயிரே மரமும் ஆகும். அரூபத்திற்கு உருவமில்லை. ஆனாலும் அரூபமே உருவமாக தெரிகிறது. உயிர்தத்துவம் இல்லாவிட்டால் நாற்றமெடுத்த மீனில்(கருவாட்டில்) புழுக்கள் உண்டாகாது. சில காரணிகளைக் கொண்டு சில நேரங்களில் உயிரினம் உண்டாகும்.

பார்க்கும் என்ற ஒரு நிலை இருக்க உருவம் தெரிகின்றது. ஒன்றே அனைத்தாகி இருக்கும்போது, பார்வையும் அவ்வொன்றிலிருந்து என்கின், எதைப் பார்க்க ? வேறு என்ற மற்றவைகள்தான் இல்லையே. எனவே பார்வையே உண்டாகாது ! பார்வைக்குரியவைகளும், பார்வையும் இல்லை. அதுபோல் உருவத்துக்குரியவைகளும், உருவமும் இல்லை !

ஒருவன் ஒன்றைப்பற்றி மிக ஆழமான, பரிபூரணமான சிந்தனயில் மூழ்கியிருக்கும்போது அவன் கண்களுக்கு எந்த உருவமும் ஏன் தன் உருவமும்கூட தெரியாது. ஒருவர் கூப்பிட்டாலும் அல்லது அவர்முன் கையசைத்தாலும் உடன் தெரியாது. சிந்தனை களைய தொடங்கும்போது உணரும்; கேட்கும்; தெரியும்.

உண்டாகிய அனைத்தும் அரூபத்திலிருந்தே. ஆனதால் அவைகள் ஒன்றினது உருவம்; உருவங்கள். வேர், தண்டு, கிளை, இலை, பூ, காய், கனி என்பது போல் பலவாக தெரிந்தாலும் அவை ஒரு மரத்தின் தோற்ற அமைவுகள். மரம் என்று பார்க்கும் போது அம்மரத்தில் அவைகள் அடங்கிவிடுகின்றது. அவைகளை தனித்து பார்க்க/கவனிக்க வேர், தண்டு, கிளை, இலை, பூ, காய், கனி போல் பலவாக தெரிகிறது. ஒன்றே/ஒன்றாகாக இருக்கும் போது ஒன்றிற்கு உருவம் என்றும் அரூபம் என்றும் என்றில்லை, இல்லை. இருக்கின்றது, இருப்பு இருக்கின்றது. இவ்விடத்தை பூஜ்யம் என்றாலும் ஒன்று என்றாலும் ஒரே அர்த்தம் தரக்கூடியது.

ஒன்றாக உணரும் போது, அறியும் போது வேறில்லை என்ற தெளிவில் அரூபம் இருக்கும். ஒன்றே உருவாகி இருப்பதால் அதை தவிர்த்த வேறு இல்லாததால் எதைப் பார்க்க ? பார்வையே இல்லை ! உருவமும் இல்லை ! ஒன்றின் உருவம் என்பது அரூபமே.

எனவே வேறொன்று இல்லாது ஒன்றே இருக்கும்போது உருவம் இல்லை. இரண்டு இருந்தால்தான் ஒன்றை ஒன்று பார்கமுடியும். அப்பொழுது உருவம் தெரியும். ஒன்றாகிவிட்டால் எங்கே உருவம் ? அல்லது ஒன்றுமட்டும் இருந்தால்  உருவமின்மைதானே. ஆழச்சிந்தனையுடன் தெளிவு பெறவேண்டும்.

ஒன்றே இருந்து
பார்த்தல் கேட்டல்
தன்னில் நிகழ்தல் -இது
அரூப மன்றோ !

ஒன்றின் பார்த்தல், கேட்டல் போன்ற செயல்கள் அரூபமா ? எவ்வாறு ?

(தொடரும்)
 [ அறிவுத்தேன் பகுதி- 7 வாசிக்க ]

நபிதாஸ்