[ 9 ] அவன் அடிமை { வெண்பா அந்தாதி }

(29)
விழைந்திடும் உச்சம் விரைவில் அடைதல்
தழைத்திடும் வாழ்க்கைத் தகுந்தே - பிழையறத்
தன்னிலே தானறியும் தன்மை நிறைவினில்
உன்னிலே மோட்சம் உயர்வு.

(30)
உயர்வுகள் வேண்டின் உழைப்பினில் மட்டும்
அயர்ந்திடா ஆற்றுதல் அன்று - தயங்காதே
தன்னிலே திட்பத் தெளிவுகள் கண்டபின்
நன்மையே செய்வதில் நாடு.

(31)
நாடும் மனதிலே நாட்டம் நிலைதனில்
தேடும் வகையில் திளைத்திடும் - வீடு
அடைதலே மூச்சாய் அகத்தின் உணர்வு
உடையவன் தூண்டும் உவப்பு

(32)
உவப்பின் மிகைவில் உதயமாகி அன்பு
தவத்தில் தனதாகித் தங்கும் -துவக்கம்
அவனில் நிலைக்க அகந்தை அழிந்தே
பவனம் அடைந்திடும் பார்

நபிதாஸ்

வெண்பா (29)  
பொருள்: ஒன்றின் மீது கொண்ட விருப்பம் உச்சமாகக் கொள்ள அதற்கேற்ப அடைந்து வாழ்க்கை அதனில் செழிப்புறும். அதுபோல் தன்னைப்பற்றித் தன்னிலே கலக்கமில்லாதுத் தெளிவாகத் தானறியும் விருப்ப உச்ச நிறைவினில் உன்னிலே உன் மோட்சம். அதுவே உயர்வு.  

வெண்பா (30)  
பொருள்: தன்னிலை புனிதத்தில் உயர அயராது உழைத்திடுதல் மட்டும் செய்வதில் நின்றுவிடாதே. திடமாகத் தன்னைத் தெரிந்து நன்மைகள் புரிதலையே விரும்பு.

வெண்பா (31) 
பொருள்: மனம் விரும்பும் நிலையொன்றில் எவ்வாறுத் தேடியதோ அவ்வழிதனில் மூழ்கிவிடும். அதனால் அதுபோல் வீடுபேறு அடைதல் நிலைத்திட அல்லது தொடர்ந்திட வீடுபேறு வேண்டும் என்ற உணர்வை எங்கும் நிறைந்த இறைவனே விரும்பி அம்மனதின் மூலம் தூண்டியடைய உவக்கிறான்.

வெண்பா (32) 
பொருள்: அதிகமாக மனம் ஒன்றை விரும்ப அங்கு அதன்மீது அன்பு உண்டாகும். பின் அது ஒர்மையானத் தவத்தின் வழிதனில் விரும்பிய அதனை அடைந்துவிடும். அதனால் விருப்பம் இறைவனில் நிலைக்க "தான்", "நான்" என்ற அகந்தை அழிந்து சுவர்க்கம் என்ற வீடுபேரை அடைந்துவிடும், அறிக.