புத்தியைத் தீட்டு !

புடமிட்டத் தங்கமாகப் புத்தியைத் தீட்ட
தடம்வகுத்தே தந்தாரே தங்கனபி இங்கே
மடமைமிகு மாந்தரும் மான்புதனை நீக்கி
கடமையென உண்ணாமல் காட்டுகிறார் வாழ்வில்
நடுவினிலே நாயகன் நாட்டமே நிற்க
விடுதலிலே நற்பிறப்பு வீசிடுமாம், நோக்கம்
விடுபட்ட வீணர்கள் வேற்றுமையில் நின்றே
கடும்தவமாய் வேசங்கள் காண்பதே மிச்சம்

படைத்தவனும் ஆசையினைப் பாங்காகக் கூறி
நடைமுறைகள் பற்பலவை நாயகர் மூலம்
உடையவனே தந்தாலும் உற்றுநோக்க வில்லை
விடைகளிலே நீத வேற்றுமைகள் கண்டார்
தடைப்பட்டே ஒற்றுமை தங்காமல் வேறாய்
குடைகுடையாய் ஆகினக் கோலங்கள் பாராய்
எடையெடையாய் புத்தகங்கள் எத்தனை வந்தும்
விடைதனிலே சாந்திநிலை விட்டகன்றால் தோல்வியே.

நபிதாஸ்